Πρόκειται για κτήριο σε έξι στάθμες, με υπόγειο κελάρι, ισόγειο εργαστήριο, 3 ορόφους γενικής χρήσης και σοφίτα. Η Κάτοψη του είναι ορθογωνική, με μέγιστες γενικές διαστάσεις 29 x15 μέτρα και 23 ύψος.  

Οι εξωτερικοί τοίχοι του κτηρίου είναι λίθινοι, με την εξωτερική παρειά να αποτελείται από λαξευτούς  και ημιλαξευτούς λίθους, ενώ σε ελάχιστα σημεία υπάρχουν οπτόπλινθοι. Ως συνδετική ύλη χρησιμοποιείται ισχυρό ασβεστοκονίαμα.
 
Οι εσωτερικοί τοίχοι είναι ξυλόπηκτοι με πλήρωση των κενών από οπτόπλινθους (τσατμάς) ή ξυλεία (μπαγδατί). Στην ανώτερη στάθμη της σοφίτας οι εξωτερικοι τοίχοι είναι ξυλόπηκτοι με πλήρωση κενών από οπτόπλινθους.
Η αρχική στέγη δεν σώζεται και έχει αντικατασταθεί από άτεχνη που μιμείται τις καθιστού τύπου αγιορειτικές και καλύπτεται από λαμαρίνα.
 
Οι Όψεις είναι συμμετρικές με μαρμάρινους γωνιόλιθους εξαιρετικής λάξευσης και διαμορφομένα οριζόντια απλά μαρμάρινα γείσα που υποδηλώνουν τόσο τις κατακευαστικές φάσεις του έργου όσο και τις θέσεις των πατωμάτων ανά στάθμη. Κεντρικά στη Δυτική όψη, υπάρχει ένα τρίπτυχο θυρών με μαρμάρινα λαξευτά πλαίσια και αετωματική επίστεψη. Τα πλαίσια των ανοιγμάτων εξωτερικά είναι μαρμάρινα με αετωματική επίστεψη.
           
Οι  Υπόγειοι χώροι της Πτέρυγας είναι διαμορφωμένοι για την αποθήκευση κρασιού. Στο δάπεδο, υπάρχει ελεύθερη πλακόστρωση χωρίς κονίαμα και σύστημα αγωγών για τον καθαρισμό των υπερμεγέθων βαρελιών. Το νερό για τον καθαρισμό και τις εργασίες μεταφερόταν επίσης και μέσω δικτύου από σωλήνες μολύβδου τμήμα του οποίου σώζεται. Ο χώρος είναι στεγασμένος με  λίθινα σταυροθόλια που εδράζονται σε  λίθινα εγκάρσια σφενδόνια.

Τα προβλήματα στο κτίριο, προέκυψαν από την εισρροή ομβρίων υδάτων λόγω καταστροφής των στεγών. Η φθορές στις στέγες και οι μεταγενέστερες κακοτεχνίες, παράλληλα με την ύπαρξη μεγάλων φορτίων από κατασκευής, οδήγησε στη σταδιακή κατάρρευση τμημάτων στο εσωτερικό του κτηρίου. Παρά την παραμόρφωση - καθίζηση έως και 60εκ των πατωμάτων των ορόφων, οι εξωτερικοί τοίχοι, δεν έχουν υποστεί φθορές λόγοω του πολύ μεγάλου πάχους τους. Εξαίρεση αποτελεί ο τοίχος της βορεινής όψης, όπου εμφανίζει μεγάλου εύρους κατακόρυφες ρωγμές  και θραύση ανωφλίων ανοιγμάτων λόγω τοπικής αστοχίας των εδαφών. 

Στη ΝΑ Πτέρυγα  σώζεται ιδιαίτερος Μηχανολογικός εξοπλισμός των τελών του 19ου και αρχών του 20ου αιώνα. Πρόκειται για ένα πρώιμο σύστημα κεντρικής θερμάνσεως ενός μεγάλου κτηρίου, ορθογωνικής κατόψεως και διαστάσεων 8,50μ x 4,00μ. Αποτελείται από  ένα σύστημα θαλάμων κατασκευασμένο από λίθους, οπτόπλινθους και χαλύβδινο σφυρήλατο οπλισμό σχήματος διπλού "Τ" και "L".  Το σύστημα περιλαμβάνει χώρο προετοιμασίας της καύσης (4,00μ x 3,50m), κυρίως χώρο καύσης καθώς και ένα σύστημα από μεταλλικούς κυλινδρικούς θερμικούς θαλάμους (κλιβάνους) για τη θέρμανση και κυκλοφορία  αέρα (σε χώρο 4,00μ. x 5,00μ). Η μεταφορά του ζεστού αέρα σε όλους τους χώρους της ΝΑ Πτέρυγας γίνεται μέσω αφανών κατακόρυφων λίθινων αγωγών ενταγμένους στην λίθινη τοιχοποιία, εμφανών οπτοπλίνθινων κατακόρυφων αγωγών, καθώς η οριζόντια κίνηση γινόταν μέσω αγωγών από λαμαρίνα ή χτιστούς  με ενίσχυση από μεταλλικές γωνιές και οπτόπλινθους. Όλο το σύστημα κατέληγε σε κάθε χώρο σε μικρές χυτοσιδηρές ή από λαμαρίνα θυρίδες, που έλεγχαν την ποσότητα θερμού αέρα στον εκάστοτε χώρο.